De herberg van Rumi

Een oud gedicht over wat te doen met onze emoties

Dit mens-zijn is een soort herberg 

Elke ochtend weer nieuw bezoek.

Een vreugde, een depressie, een benauwdheid, 

een flits van inzicht komt

als een onverwachte gast.

Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij 

zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt die 

met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.

Behandel dan toch elke gast met eerbied. 

Misschien komt hij de boel ontruimen om plaats te maken voor geluk...

De donkere gedachte, schaamte, het venijn,

ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns

en vraag ze om erbij te komen zitten.

Wees blij met iedereen die langskomt

omdat ze stuk voor stuk zijn gestuurd

om jou als raadgever te kunnen dienen.